Artyści

Innowacyjność, pasja i wszechstronność to znaki rozpoznawcze urodzonej w Indiach duńskiej dyrygentki Marii Badstue, okrzykniętej „jedną z najlepszych współczesnych młodych duńskich dyrygentek” (Berlingske Media).

Maria Badstue, wzięta dyrygentka w krajach skandynawskich, zwłaszcza w Szwecji, Danii i Norwegii, jest laureatką prestiżowego stypendium dyrygenckiego Taki Alsop Conducting Fellowship (TACF) w latach 2019-2021, dyrektorką artystyczną i założycielką Nordic Masterclass for Conductors, a także współzałożycielką kopenhaskiego The Ørestad Klassiske MusikFestival, festiwalu muzycznego skupiającego się na młodzieży.

W sezonie 2022-23 debiutuje we Włoszech, Francji i Stanach Zjednoczonych. We Włoszech z orkiestrą z Orchestre di Padova e del Veneto, a we Francji z Orchestre Philharmonique de Nice dyrygując Sacre de Printemps Strawińskiego. W USA poprowadzi Portland Opera, dyrygując przedstawieniem THUMBPRINT Kamali Sankaram.

Wśród orkiestr, z którymi występowała gościnnie, są duńskie: Filharmonia Południowo-Duńska, Filharmonia Kopenhaska, Królewska Duńska Orkiestra, orkiestry symfoniczne z Aarhus, Odense i Aalborg, Randers Chamber Players oraz Duńska Narodowa Orkiestra Kameralna; szwedzkie orkiestry symfoniczne w Göteborg, Helsingborg i Malmö, Orkester Norden i Kristiansand Symphony; a także Orkiestra Radia Rumuńskiego.

Maria Badstue była laureatką 5. Konkursu Lovro von Matatic z Chorwacką Orkiestrą Radia i Telewizji, jest laureatką Sonning Talent Prize, Jubileuszowego Grantu Fundacji Augustinus oraz Hämeenlinna City Orchestra Stypendium dyrygenckie.

Z wykształcenia trębaczka, pracowała zawodowo jako trębaczka w Danii i Finlandii, zanim skupiła się na karierze dyrygenckiej. Wcześniej była asystentką Esy-Pekka Salonena w Philharmonia Orchestra w Londynie (sezon 2016/2017) oraz Michaela Bodera w Wiener Staatsoper (Cardillac Paula Hindemitha, 2015). Posiada tytuł magistra dyrygentury orkiestrowej uzyskany w Norweskiej Akademii Państwowej (Norwegian State Academy) oraz tytuł magistra gry na trąbce uzyskany w Duńskiej Narodowej Akademii Muzycznej (Danish National Academy of Music).

urodziła się w Norwegii, ale mieszka w Göteborgu w Szwecji. Jako waltornistka współpracowała z wieloma orkiestrami, między innymi z Norrlandsoperan, Filharmonią Kopenhaską, Wermland Opera, Trondheim Symphony Orchestra, grała również wiele projektów z Göteborg Symphony Orchestra, Göteborg Wind Orchestra, Helsingborgs Symphony Orchestra, Jönköpings Sinfonietta, Szwedzką Orkiestrą Kameralną, Aarhus Symphony Orchestra, Stavanger Symphony Orchestra, Norwegian Army Band, Norwegian Marine Band, Norwegian Air Force Band, Swedish Air Force Band, Swedish Marine Band, Kristiansand Symphony Orchestra, Norwegian Wind Ensemble, Dala Sinfonietta, Oscarsborg Opera.

Występuje również jako solistka i kameralistka, a także wykładowczyni kursów mistrzowskich w ramach wielu projektów i festiwali, takich jak Citguad (Hiszpania), Encuentro Internacional de Cornos (Chile), Carnaval du Cor (Niemcy). Po raz trzeci będziemy gościć ją na CORNO.

Łącząc swoją karierę muzyczną z nauczaniem autorskiego stylu jogi dla muzyków, coachingiem i technikami oddychania, uczyła w akademiach, takich jak Colburn School of Music (Los Angeles, USA), Guildhall School of Music and Drama (Londyn, Wielka Brytania ), Hochschule für Musik (Hannover, Niemcy) i wielu innych. Lene prowadziła warsztaty dla kilku profesjonalnych zespołów i orkiestr, a jej klientami są zarówno bardzo młodzi studenci, jak i światowej sławy soliści, dyrygenci i muzycy, na przykład z Filharmonii Berlińskiej, Los Angeles Philharmonic czy Concertgebouw Orchestra.

Czy wiecie, co łączy największe światowe przeboje, które porywają swoją muzyką do tańca? W każdym ważną rolę odgrywają instrumenty dęte: saksofony, puzon, tuba i trąbki, wraz ze spajającą ich brzmienie perkusją. Taki zestaw instrumentów wywodzi się z tradycji nowoorleańskich brass bandów i jest gotową receptą na niepowtarzalne, energetyczne brzmienie.

Właśnie taka idea przyświecała Jakubowi Domańskiemu, założycielowi Dizzy Boyz Brass Band. W 2013 r. stworzył zespół występujący w typowym nowoorleańskim składzie brass bandu i wykonujący covery największych przebojów muzyki rozrywkowej, muzyki filmowej i jazzowej. W repertuarze Dizzy Boyz Brass Band znajdziemy najbardziej znane hity takich artystów, jak Pharrell Williams, Bruno Mars czy Justin Timberlake. Zespół ma na swoim koncie występy na wielu festiwalach muzycznych w Polsce i Europie, m.in. na Pfullendorf Brass Festival, International Trumpet Guild, Enter Enea Festival, Made in Chicago czy Net Fest Music Showcase & Conference. Do tej pory Dizzy Boyz Brass Band wydał dwie płyty.

Jest laureatem pierwszej nagrody (a także nagrody publiczności) Międzynarodowego Konkursu Muzycznego ARD w Monachium, Courtois Performing Artist i solo puzonistą Orkiestry Symfonicznej WDR.

Ponadto jest laureatem nagród na Royal Overseas League Music Competition 2019 w Londynie, Międzynarodowego Konkursu Solistów 2022 w Grenchen, 2019 Jeju International Music Competition, 2018 International Tenor and Bass Trombone Competition w Budapeszcie, Międzynarodowym Konkursie Instrumentów Dętych i Perkusyjnych im. Juozasa Pakalnisa 2018 w Wilnie oraz Międzynarodowym Konkursie IPV (International German Trombone Association) 2019 w Niemczech.

W 2015 roku ukończył z wyróżnieniem Guildhall School of Music and Drama w Londynie. Pobierał lekcje u Erica Creesa, Petera Gane’a i Christophera Houldinga, a później u Fabrice’a Millischera z Freiburg Musikhochschule i Guilhema Kusnierka w Hochschule for Music Saar.

W latach 2016-2020 grał w Niemieckiej Orkiestrze Radiowej, a od 2021 r. w WDR Sinfonieorchester. Często występuje gościnnie jako solo puzonista z wieloma czołowymi europejskimi orkiestrami, takimi jak Concertgebouw czy Bayerische Rundfunk. Wraz z European Youth Orchestra i Gustav Mahler Jugendorchester podróżował po całym świecie, występując w takich miejscach jak Royal Albert Hall w Londynie, Salzburg Festspielhaus, hamburska Elbphilharmonie, Semperoper w Dreźnie, Filharmonia Berlińska, Rudolfinum w Pradze, La Scala w Mediolanie czy Centrum Sztuki w Seulu, a także na festiwalach, takich jak The BBC Proms i Salzburger Festspiele.

Kris wielokrotnie występował jako solista z różnymi orkiestrami (np Bayerische Rundfunk czy Monachijska Orkiestra Kameralna), a w nadchodzących sezonach zadebiutuje jako solista z orkiestrami w Niemczech, Polsce, Austrii, Hiszpanii i na Litwie. Wraz z koreańskim pianistą Seri Danem koncertuje na całym świecie. Ich debiutancki album „Kaleidoscope” ukazał się w lutym 2023 roku.

Kris jest profesorem wizytującym w Royal College of Music, a także wykładowcą na Universität der Künste (Uniwersytet Sztuki) w Berlinie.

Studiował grę na trąbce, kameralistykę i pedagogikę w Lemmens-Institute w Leuven oraz w Konserwatorium w Brukseli. Po studiach u P. Thibauda w Paryżu, R. Delmotte’a w Wersalu i  Tarra w Bazylei, wygrał belgijski konkurs „Tenuto” w 1985 r. i znalazł się wśród laureatów międzynarodowego konkursu trąbkowego w Tulonie (Francja) w 1987 r.

W latach 1984-1986 był pierwszym trębaczem w orkiestrze Radia Flamandzkiego. W 1987 r. został pierwszym trębaczem w Operze Narodowej „La Monnaie” (Bruksela) i profesorem Królewskiego Konserwatorium w Brukseli. Występuje z zespołami kameralnymi, jako gościnny dyrygent z orkiestrami młodzieżowymi i dętymi, a jako solista występuje w wielu krajach Europy, zwłaszcza w repertuarze barokowym i klasycznym.

Od wielu lat gra ze słynnym belgijskim organistą Lucem Ponetem oraz daje recitale ze swoją żoną pianistką Katrien Verbeke. Manu Mellaerts jest regularnie zapraszany jako nauczyciel i performer w Europie, Wielkiej Brytanii, Azji i Stanach Zjednoczonych.

Jest założycielem i dyrektorem artystycznym zespołu brassowego BELGIAN BRASS oraz częścią Trumpet-Trio „G-Brass”, wraz ze Sławomirem Cichorem (Polska) i Jose Chaferem (Hiszpania), któremu towarzyszy Luc Ponet (organy).

Pierwszy trębacz Los Angeles Opera Orchestra, wykładowca trąbki w Bob Cole Conservatory na California State University Long Beach oraz wykładowca pedagogiki w Colburn Conservatory of Music.

Ryan Darke grał przez całe sezony z Baltimore Symphony Orchestra, San Diego Symphony i New World Symphony. Grał na kontraktach krótkoterminowych w Auckland Philharmonia, Filharmonią Malezyjską i Stavanger Philharmonic.

W kraju występował z San Francisco Symphony and Brass Ensemble, Saint Louis Symphony, Seattle Symphony, Detroit Symphony, Indianapolis Symphony i wieloma innymi. Z Los Angeles Philharmonic występował gościnnie jako solo trębacz, wraz z LA Philharmonic Brass Quintet wziął udział w dwóch międzynarodowych trasach koncertowych (Wenezuela i Szkocja).

Ponadto nagrał wiele sesji dla Warner Brothers, Sony, Capital Records i Fox Studios. Można go usłyszeć w wielu filmach i programach telewizyjnych, w tym Król rozrywki (The Greatest Showman), To nie wypanda (Turning Red), The Mandelorian, Mulan, Legion samobójców: The Suicide Squad, Simpsonowie, Star Trek: Picard i innych.

Vikentios Gionanidis jest greckim tubistą i aranżerem muzyki na instrumenty dęte blaszane. Urodził się w 1988 r. na Korfu i rozpoczął studia muzyczne  w orkiestrze dętej “Mantzaros”, które obejmowały teorię, perkusję, eufonium i wreszcie tubę. Później studiował w Konserwatorium na Korfu, a w 2007 r. rozpoczął studia w Hochschule für Musik, Theater und Medien w Hanowerze, Niemcy, dołączając do słynnej klasy tuby prof. Jensa Bjørn-Larsena. Jensa Bjørna-Larsena. Dyplom uzyskał w 2013 r.

Zdobył pierwsze miejsca w dwóch najbardziej prestiżowych konkursach dla instrumentów dętych blaszanych. Na Międzynarodowym Konkursie Aeolus w Düsseldorfie (2010) oprócz pierwszej nagrody zdobył także nagrodę specjalną za muzykę współczesną oraz nagrodę publiczności, konkurując z innymi instrumentami dętymi blaszanymi, w tym trąbką i puzonem. Na Międzynarodowym Konkursie Instrumentalnym w Markneukirchen (2012) Gionanidis zdobył pierwszą nagrodę. Zdobył również nagrody na National Music Academy Competition w Lubece (2011) oraz na Międzynarodowym Konkursie Instrumentów Dętych Blaszanych w Gdańsku (2012).

Vikentios występował jako solista z Folkwang Kammerorchester, Essen, Orkiestrą Teatru Plauen-Zwickau, Göttinger Symphoniker, Düsseldorfer Symphoniker, Gdańską Orkiestrą Akademicką.

Jako muzyk orkiestrowy, Vikentios występował z takimi orkiestrami jak Filharmonia Berlińska, Bavarian State Opera, hr-Sinfonieorchester, Orchestre de la Suisse Romande, Staatsoper Hamburg, Rundfunk-Sinfonieorchester Berlin, Deutsches Symphonie-Orchester Berlin, Gewandhausorchester w Lipsku, Staatsorchester Stuttgart, Komische Oper Berlin, Konzerthaus-Orchestra Berlin.

Vikentios z wielką pasją oddaje się muzyce kameralnej. Występował z wieloma prestiżowymi zespołami, takimi jak Ensemble Modern, który specjalizuje się w muzyce współczesnej, German Opera Brass (zespół dęty Deutsche Oper Berlin) czy Salaputia Brass.

Od 2014 roku Vikentios Gionanidis uczy literatury orkiestrowej i solowej w Hochschule für Musik, Theater und Medien w Hanowerze, asystując swojemu nauczycielowi prof. Jensowi Björn-Larsenowi. Prowadził kursy mistrzowskie w wielu krajach, m.in. w Grecji, Niemczech, Szwecji i USA.

Oprócz pracy jako tubista, Vikentios jest również aktywnym aranżerem muzyki na instrumenty dęte blaszane. Jego aranżacje były publikowane i wykonywane na całym świecie. Jego pierwszy podręcznik etiud na tubę i puzon, 29 Bel Canto Studies stał się natychmiastowym sukcesem, a korzysta z niego wielu tubistów i puzonistów na całym świecie.

Od sezonu 2013/2014 Vikentios zajmuje stanowisko Principal Tuba w orkiestrze Deutsche Oper w Berlinie.

Vikentios jest artystą Buffet Crampon i gra na tubach B&S.

Pierwsza puzonistka w Operze w Göteborgu (Szwecja) oraz wykładowca w Akademii Muzyki i Dramatu Uniwersytetu w Göteborgu. Jest laureatką licznych nagród, takich jak I Nagroda i Nagroda Publiczności na Międzynarodowym Konkursie Aeolus na Instrumenty Dęte 2016 czy prestiżowego “Stipendium des Deutschen Musikwettbewerbs” na Deutscher Musikwettbewerb 2014.
Występowała jako solistka w całej Europie z takimi orkiestrami jak Düsseldorfer Symphoniker, Zürcher Kammerorchester, Opera Orchestra Gothenburg, Bjergsted Blåsensemble czy Duisburger Philharmoniker. Przed objęciem stanowiska w Göteborgu przez trzy lata grała ze Stuttgarter Philharmoniker (Niemcy).

Jest często zapraszana do jury w konkursach oraz do prowadzenia kursów mistrzowskich. Występowała na wielu festiwalach, na przykład na Tourbon Brass Festival w Chile, Bjergsted Brass Festival Stavanger w Norwegii, Tromboholizm Music Festival Poznań czy International Trombone Festival.

Louise studiowała w Hochschule für Musik Freiburg w Niemczech u prof. Branimira Slokara, gdzie uzyskała licencjat z wyróżnieniem. Następnie studiowała u prof. Henninga Wiegräbe w Staatliche Hochschule für Musik und Darstellende Kunst Stuttgart, Niemcy (Master of Music).

Jest członkiem Rady Doradców International Trombone Association.
Louise jest artystką marki Conn i gra na puzonie Conn 88H, który został zbudowany we wczesnych latach pięćdziesiątych.

Studiował na Uniwersytecie Narodowym w Seulu oraz na Mozarteum w Salzburgu pod kierunkiem prof. Radovana Vlatkovicia. Dyplom solisty (Konzertexamen) uzyskał na Universität der Künste w Berlinie u prof. Christiana-Friediricha Dallmanna.

Jest zwycięzcą wielu krajowych konkursów w Korei, zdobył też nagrody na Międzynarodowym Konkursie Waltorniowym „FEDERICO II DI SVEVIA”, Międzynarodowym Konkursie Instrumentów Dętych w Jeju oraz Międzynarodowego Towarzystwa Waltorniowego „Philip Farkas Award”. Kim zdobył pierwszą nagrodę i główną nagrodę we wszystkich kategoriach na Japan Winds and Percussion Competition.

W latach 2007-2010 był pierwszym waltornistą w Seoul Philharmonic Orchestra pod dyrekcją Maestro Myung-Whun Chunga, a w latach 2012-2015  Królewskiej Opery Szwedzkiej. Jako gościnny solo waltornista grał z London Symphony Orchestra, Gothenburg Symphony Orchestra, Royal Stockholm Philharmonic, Yomiuri Nippon Symphony, Malaysia Philharmonic, Norwegian Chamber Orchestra, Asia Philharmonic i innymi.

Hongpark Kim występował jako solista z wieloma orkiestrami, w tym z Oslo Philharmonic, Korean National Symphony Orchestra, KBS Symphony Orchestra, Bucheon Philharmonic, Busan Philharmonic, Incheon Philharmonic, Korean Chamber Orchestra.

Występował gościnnie na festiwalach muzyki kameralnej/waltorniowej na całym świecie, takich jak IHS International Horn Symposium, Beijing International Horn Festival, Japan Asia Horn Festival, Seoul Spring Music Festival i Music in PyeongChang.

Obecnie jest pierwszym waltornistą Filharmonii w Oslo prowadzonej przez Klausa Mäkelä oraz członkiem Opus Ensemble, Ensemble Club M, członkiem-założycielem Going Home Project. W marcu 2023 roku został powołany na stanowisko profesora na Uniwersytecie Narodowym w Seulu.

Waltornista i dyrygent Radek Baborák to jedna z najwybitniejszych postaci sceny muzyki klasycznej. Od początku swojej solowej kariery, ponad dwadzieścia pięć lat temu, jego niezwykłe występy muzyczne oczarowały publiczność w najważniejszych miejscach kulturalnych na całym świecie. Współpracował z wieloma wybitnymi dyrygentami, m.in. Danielem Barenboimem, Seiji Ozawą, Simonem Rattle, Neeme Järvi, Jamesem Levine, Vladimirem Askhenazy, Jamesem de Priest i Markiem Janowskim.

Baborák jest stałym gościem prestiżowych festiwali, takich jak: Salzburger Osterfestspiele, Pacific Music Festival, the White Nights Festival w St. Petersburgu, the Chamber Music Garden w Suntory Hall, International Music Festival w Utrechcie; Julian Rachlin and Friends w Dubrovníku; Le Pontes; Jerusalem Chamber Music Festival, Smetana’s Litomyšl i Praska Wiosna.

Jego koncerty były transmitowane przez stacje telewizyjne i radiowe m.in.: Euro Arts, BR, ARD, NHK, CT, RTVE, dokonał nagrań dla EMI, Supraphon, Exton, Arte Nova, Artesmon i Animal Music.

W latach 2003-2010 Baborák pełnił funkcję pierwszego waltornisty Filharmonii Berlińskiej.